“Hoi mam,” puffend kwam mijn jongste dochter binnen. “Dag lieverd, hoe was het vandaag op school?” vroeg ik. “Ik heb wat leuks gedaan vandaag,” antwoordde mijn dochter. “Joh, vertel,” vol verwachting ging ik zitten. “Ja, weet je nog dat wij het met levensbeschouwing hebben over het boeddhisme?” “Ja, dat had je mij verteld,” antwoordde ik. “Nou vandaag moesten wij mediteren van de leerkracht en we moesten in de meditatiehouding zitten, kijk zo!” en mijn dochter deed mij voor hoe zij had gezeten tijdens de meditatie. “Eigenlijk deed ik het zoals ik jou ook altijd zie zitten,” ging mijn dochter verder. “En wat gebeurde er toen?” vroeg ik nieuwsgierig. “Toen wij klaar waren vroeg de leerkracht wat wij van meditatie vonden en hoe wij ons voelden.” “En wat heb jij gezegd?” vroeg ik. Ik zag aan haar ogen dat zij in gedachten terug ging naar het moment en mijn dochter zei: “ik heb gezegd: ‘ik weet nu waarom mijn moeder zo graag mediteert, zo lekker chill.”
“Wat zei de rest van de klas?” vroeg ik. “Nou, ik geloof dat zij het ook wel relaxed vonden,” vertelde mijn dochter.
Wat leuk dat mijn dochter en haar klasgenoten de meditatie zo ervaren. Wat ook bijzonder is, is dat dit op school gedaan wordt, in dit geval tijdens het vak: levensbeschouwing . In deze tijd van als maar moeten, voldoen aan het ‘ideaal’ beeld en presteren is er veel stress, ook voor de jongeren in onze maatschappij is dit het geval.
We vergeten vaak om gewoon ‘te zijn’ – stil te zijn, onszelf te zijn.’ Door af en toe te mediteren komen mensen weer bij ‘zichzelf’ in plaats maar van in het hoofd ( het denken) te blijven zitten. Het doel van meditatie is de geest te trainen in de concentratie op één ding of één gedachte, waardoor je spanningen op een natuurlijke manier kan laten wegglijden. Je bewust worden van lichamelijke signalen noem je ook wel ‘leven in het hier en nu,’ of Mindfulness.